το καλοκαίρι του 1986,μερικά παιδιά που έψαχναν κάτι πιο αυθόρμητο,δυναμικό,ανεξάρτητο και επαναστατικό στην τάξη των Παναθηναϊκών οπαδών ίδρυσαν τους Green Cockneys-Θύρα13.
Επηρεασμένοι από τους αγγλικούς συλλόγους και θέλοντας να δώσουν ένα όνομα που να περιλαμβάνει το δυναμισμό,τη μοναδικότητα,τον τσαμπουκά και την αυθεντικότητά μας σε αυτό που θέλαμε να δημιουργήσουμε,αλλά και να αρμόζει με υπερηφάνεια στο Παναθηναϊκό ιδεώδες,διαλέξαμε την ονομασία Green Cockneys.
Green Club σημαίνει πράσινο club.
Cockney σημαίνει αυθεντικός λονδρέζος.
Το πρώτο μας σπίτι στο υπόγειο δωμάτιο της Αρματωλών&Κλεφτών,στο ίδιο κτίριο με τα τότε γραφεία της ΠΑΕ Παναθηναϊκός.
Το δικό μας σπίτι το 1988,οι Green Cockneys στεγαζονται στην οδό Σοφοκλέους47. Θύρες στο ΟΑΚΑ είχαμε την 4 και τη 2.
1990:Πλατεία Αμερικής,Καρπάθου και Φυλής,το υπογειάκι των 30 τετραγωνικών. Εκεί δημιουργήθηκε η ανάγκη να φτιάξουμε το δικό μας έμβλημα. Το περιβόητο μπουλντόκ με το τριφύλλι στην καρδιά. 1992:Η ανάγκη για δημιουργία κεντρικής έδρας μάς έφερε πάλι στο κέντρο της Αθήνας,στην Ομόνοια και έτσι στεγαστήκαμε στην Σαπφούς2 και Πειραιώς. το 1995 στεγαστήκαμε στην Μενάνδρου58,σε γραφεία 200 τ.μ.. η θύρα μας μετά από τόσα χρόνια είναι η 14-16. Φτιάξαμε το μεγαλύτερο πανώ που υπάρχει στην Ελλάδα 500 τ.μ.
Κεντρικός Σύνδεσμος Green Cockneys
Εδώ χτυπά η καρδιά των Cockneys
Εξέδρα ΟΑΚΑ ποδόσφαιρο οι Cockneys παίρνουν τις 14,16 και τη μισή 12.
Σε παιχνίδια που δεν ανοίγουν οι επάνω θύρες,όλοι οι Cockneys βρίσκονται συσπειρωμένοι στις Θύρες 15 και 17.
Εξέδρα ΟΑΚΑ Μπάσκετ οι Cockneys είναι στη Θύρα11.
Πορείες ξεκινάμε από το πεδίο του Άρεως.
Περιοδικό:Το δικό μας έντυπο Το Cockneys-Θύρα13..
(απο ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ COCKNEYS ΘΥΡΑ13-Τεύχος1-Φεβρουαριος 1998).
1986 : Cockneys
Η πρώτη σοβαρή προσπάθεια για αναβίωση του πνεύματος της Θύρας 13 έγινε το 1986 με την δημιουργία του Green Cockney Club. Οι Cockneys, έδωσαν νέα ώθηση στην πράσινη εξέδρα, ενώ αποτέλεσαν για πολλά χρόνια τον ακρογωνιαίο λίθο κάθε εκτός έδρας εξόρμησης.
Το 1986 θα είναι ένας ακόμα σταθμός με την ίδρυση του GREEN CLUB (μετέπειτα GREEN COCKNEY CLUB). Θα ιδρυθεί τότε με όραμα να συνεχίσει την παράδοση της Θύρας 13 και να φέρει νέα πνοή στον κόσμο του Παναθηναϊκού. Σε πολλά σημεία τα κατάφερε. Τον ίδιο καιρό που ιδρύθηκε το GREEN CLUB άρχισε να εκδίδεται μία εβδομαδιαία εφημερίδα με την ονομασία ΘΥΡΑ 13. Η εφημερίδα αυτή αποτελούσε κάτι διαφορετικό για τον κόσμο του Παναθηναϊκού. Ήταν ένα έντυπο που, εκτός των άλλων, είχε νέα για όλα τα τμήματα του Παναθηναϊκού ενώ ήταν και μέσο επικοινωνίας μεταξύ του GREEN CLUB και των οπαδών της ομάδας. Δεν θα ξεχαστεί ποτέ, άλλωστε, η στήλη που διατηρούσε το CLUB και ονομαζόταν γωνιά των φανατικών. Η εφημερίδα αυτή δεν φοβήθηκε να καυτηριάσει τις εξελίξεις στο συνδεσμιακό χώρο καθώς και τις κινήσεις της διοίκησης. Το 1989, όμως, και μετά σημειώνεται μια ανεξήγητη μεταστροφή της πολιτικής της εφημερίδας, που άλλωστε μετά από λίγο διέκοψε την λειτουργία της.
Το 1987 στο Βελιγράδι ο κόσμος του Παναθηναϊκού έκανε ένα από τα μεγαλύτερα κατορθώματα του. αλλωστε, 17.000 οπαδοί στο εξωτερικό είναι κάτι που μόνο οπαδοί του Παναθηναϊκού θα μπορούσαν να κάνουν.
Στον ελληνικό χώρο οι εκδρομές είναι μοναδικές σε αριθμό και παλμό. Στον Βόλο, στα Γιάννενα, στη Λάρισα η Θύρα 13 περνάει τις εξετάσεις της.
Επίσης, την περίοδο 1987-88 και συγκεκριμένα στις 8/5/88 στο Μουσείο θα γραφτεί μία από τις πιο χρυσές σελίδες στην ιστορία της Θύρας 13. Μερικές ώρες πριν από τον τελικό του κυπέλλου με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ και ενώ οι οπαδοί μας συγκεντρώνονταν στο Πεδίο θα αντικρίσουν ξαφνικά 3.000 γαύρους να ανεβαίνουν την Πατησίων. Αν και οι δικοί μας ήταν μόνο 500 άτομα το αποτέλεσμα ήταν για μια ακόμα φορά άτυχο για αυτούς. Παράλληλα φυσικά με το ποδόσφαιρο η παρουσία του κόσμου είναι έντονη στα παιχνίδια μπάσκετ και βόλλεϋ. Ειδικά στον Τάφο του Ινδού η συμπαράσταση είναι τρομερή. Τα σκηνικά που γίνονται άλλωστε, μέσα και έξω από το γήπεδο, την καθιστούν μέχρι σήμερα από τις πιο σκληρές έδρες.
Την περίοδο 1988-89 αποφασίζεται από τη διοίκηση η επαναλειτουργία της Λεωφόρου για τον β' γύρο εκείνης της περιόδου. Το ζωντάνεμα της Θύρας 13 είναι γεγονός και ο ενθουσιασμός του κόσμου είναι διάχυτος. Μαζί, όμως, με τον ενθουσιασμό θα έρθουν και τα επεισόδια με αποκορύφωμα τον αγώνα με τον ΠΑΟΚ όπου οι οπαδοί του θα φύγουν στο ημίχρονο τρέχοντας από την Λεωφόρο. Το γεγονός αυτό θα προκαλέσει την οργή του προέδρου κατά του GREEN COCKNEY CLUB το οποίο θα θεωρηθεί υποκινητής των επεισοδίων. Φυσικά, την επόμενη χρονιά η έδρα μας θα επαναμεταφερθεί στο ΟΑΚΑ.
Αρκετά χρόνια αργότερα, το 1994, έχουμε τη γιγάντωση του GREEN COCKNEY CLUB, Η κίνηση αυτή όμως θα διαρκέσει μέχρι το 1998, με το κλείσιμο των περισσοτέρων συνδέσμων. Από τότε και έπειτα η συνδεσμιακή κατάσταση βρίσκεται σε μία νέα φάση. Νέες εποχές, νέα πρόσωπα, νέες αντιλήψεις και ιδέες που θα πρέπει να κρατήσουν ψηλά τη σημαία της 13.
Μεγάλες μορφές του cockney club ο Κανέλλος και ο Ηλιόπουλος.Ο ένας είχε το club Αγίας Παρασκευής και ο άλλος των Βορείων προαστείων.
Στον κεντρικό ήταν οι μεγάλες μορφές Στέφανος Ανέστης Δήμος Ψωμάς Πάνος απο εξάρχεια και πολλοί άλλοι όπως και ο Γιώργος Καρνέζης.
Όταν πεθανε ο Καρνέζης απο μαχαιριά αεκτζή βγήκε όλη η 13 στους δρόμους και έσπαγε όπου έβρισκε club του ΟΣΦΠ ή της ΑΕΚ με μεγαλύτερα ντού στο κεντρικό του γαύρου στην Αγίου Κωνσταντίνου και στο Δωματιάκι της ORIGINAL 21.
1986 : Cockneys
Η πρώτη σοβαρή προσπάθεια για αναβίωση του πνεύματος της Θύρας 13 έγινε το 1986 με την δημιουργία του Green Cockney Club. Οι Cockneys, έδωσαν νέα ώθηση στην πράσινη εξέδρα, ενώ αποτέλεσαν για πολλά χρόνια τον ακρογωνιαίο λίθο κάθε εκτός έδρας εξόρμησης.
Το 1986 θα είναι ένας ακόμα σταθμός με την ίδρυση του GREEN CLUB (μετέπειτα GREEN COCKNEY CLUB). Θα ιδρυθεί τότε με όραμα να συνεχίσει την παράδοση της Θύρας 13 και να φέρει νέα πνοή στον κόσμο του Παναθηναϊκού. Σε πολλά σημεία τα κατάφερε. Τον ίδιο καιρό που ιδρύθηκε το GREEN CLUB άρχισε να εκδίδεται μία εβδομαδιαία εφημερίδα με την ονομασία ΘΥΡΑ 13. Η εφημερίδα αυτή αποτελούσε κάτι διαφορετικό για τον κόσμο του Παναθηναϊκού. Ήταν ένα έντυπο που, εκτός των άλλων, είχε νέα για όλα τα τμήματα του Παναθηναϊκού ενώ ήταν και μέσο επικοινωνίας μεταξύ του GREEN CLUB και των οπαδών της ομάδας. Δεν θα ξεχαστεί ποτέ, άλλωστε, η στήλη που διατηρούσε το CLUB και ονομαζόταν γωνιά των φανατικών. Η εφημερίδα αυτή δεν φοβήθηκε να καυτηριάσει τις εξελίξεις στο συνδεσμιακό χώρο καθώς και τις κινήσεις της διοίκησης. Το 1989, όμως, και μετά σημειώνεται μια ανεξήγητη μεταστροφή της πολιτικής της εφημερίδας, που άλλωστε μετά από λίγο διέκοψε την λειτουργία της.
Το 1987 στο Βελιγράδι ο κόσμος του Παναθηναϊκού έκανε ένα από τα μεγαλύτερα κατορθώματα του. αλλωστε, 17.000 οπαδοί στο εξωτερικό είναι κάτι που μόνο οπαδοί του Παναθηναϊκού θα μπορούσαν να κάνουν.
Στον ελληνικό χώρο οι εκδρομές είναι μοναδικές σε αριθμό και παλμό. Στον Βόλο, στα Γιάννενα, στη Λάρισα η Θύρα 13 περνάει τις εξετάσεις της.
Επίσης, την περίοδο 1987-88 και συγκεκριμένα στις 8/5/88 στο Μουσείο θα γραφτεί μία από τις πιο χρυσές σελίδες στην ιστορία της Θύρας 13. Μερικές ώρες πριν από τον τελικό του κυπέλλου με τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ και ενώ οι οπαδοί μας συγκεντρώνονταν στο Πεδίο θα αντικρίσουν ξαφνικά 3.000 γαύρους να ανεβαίνουν την Πατησίων. Αν και οι δικοί μας ήταν μόνο 500 άτομα το αποτέλεσμα ήταν για μια ακόμα φορά άτυχο για αυτούς. Παράλληλα φυσικά με το ποδόσφαιρο η παρουσία του κόσμου είναι έντονη στα παιχνίδια μπάσκετ και βόλλεϋ. Ειδικά στον Τάφο του Ινδού η συμπαράσταση είναι τρομερή. Τα σκηνικά που γίνονται άλλωστε, μέσα και έξω από το γήπεδο, την καθιστούν μέχρι σήμερα από τις πιο σκληρές έδρες.
Την περίοδο 1988-89 αποφασίζεται από τη διοίκηση η επαναλειτουργία της Λεωφόρου για τον β' γύρο εκείνης της περιόδου. Το ζωντάνεμα της Θύρας 13 είναι γεγονός και ο ενθουσιασμός του κόσμου είναι διάχυτος. Μαζί, όμως, με τον ενθουσιασμό θα έρθουν και τα επεισόδια με αποκορύφωμα τον αγώνα με τον ΠΑΟΚ όπου οι οπαδοί του θα φύγουν στο ημίχρονο τρέχοντας από την Λεωφόρο. Το γεγονός αυτό θα προκαλέσει την οργή του προέδρου κατά του GREEN COCKNEY CLUB το οποίο θα θεωρηθεί υποκινητής των επεισοδίων. Φυσικά, την επόμενη χρονιά η έδρα μας θα επαναμεταφερθεί στο ΟΑΚΑ.
Αρκετά χρόνια αργότερα, το 1994, έχουμε τη γιγάντωση του GREEN COCKNEY CLUB, Η κίνηση αυτή όμως θα διαρκέσει μέχρι το 1998, με το κλείσιμο των περισσοτέρων συνδέσμων. Από τότε και έπειτα η συνδεσμιακή κατάσταση βρίσκεται σε μία νέα φάση. Νέες εποχές, νέα πρόσωπα, νέες αντιλήψεις και ιδέες που θα πρέπει να κρατήσουν ψηλά τη σημαία της 13.
Μεγάλες μορφές του cockney club ο Κανέλλος και ο Ηλιόπουλος.Ο ένας είχε το club Αγίας Παρασκευής και ο άλλος των Βορείων προαστείων.
Στον κεντρικό ήταν οι μεγάλες μορφές Στέφανος Ανέστης Δήμος Ψωμάς Πάνος απο εξάρχεια και πολλοί άλλοι όπως και ο Γιώργος Καρνέζης.
Όταν πεθανε ο Καρνέζης απο μαχαιριά αεκτζή βγήκε όλη η 13 στους δρόμους και έσπαγε όπου έβρισκε club του ΟΣΦΠ ή της ΑΕΚ με μεγαλύτερα ντού στο κεντρικό του γαύρου στην Αγίου Κωνσταντίνου και στο Δωματιάκι της ORIGINAL 21.
ΟΙ COCKNEYS.:
το 1986 κάποια νεαρά μέλη,αποσχίζονται από την ΠΑΛΕΦΙΠ με όραμα τη δημιουργία ενός συνδέσμου που θα φέρει νέα πνοή στον κόσμο του Παναθηναϊκού και θα συνεχίσει την παράδοση του παλιού Σ.Ο.Θ.13. Έτσι γεννιέται το GREEN CLUB,όπου αργότερα επηρεασμένοι από τις Αγγλικές κερκίδες το μετονομάζουν σε GREEN COCKNEY CLUB. Το όνομα COCKNEY δόθηκε για να δείξει τον αμιγή Αθηναϊκό χαρακτήρα του συνδέσμου και των μελών του(COCKNEY στην Αγγλία είναι η διάλεκτος που μιλάνε στη δυτική μεριά του Λονδίνου και που κατά πολλούς αποτελεί τη γνήσια Αγγλική διάλεκτο). Ο σύνδεσμος επηρεάστηκε από την Αγγλική κερκίδα και το σήμα τους ήταν το γνωστό μπουλντόγκ με τη φανέλα με το τριφύλλι. ο σύνδεσμος εκδοσε την πρώτη εβδομαδιαία εφημερίδα των οργανωμένων του Παναθηναϊκού,με την ονομασία ΘΥΡΑ13. κατάφερε να κρατήσει κάτι περισσότερο από τρία χρόνια,όπου και διέκοψε τη λειτουργία της το 1989.. (από eternal FANS-ΤΕΥΧΟΣ 4-ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2007)
